Woensdag 1 mei was het eindelijk eens een mooie lentedag en hadden mijn mama en ik besloten om te gaan wandelen in het Hallerbos. We hadden de wandeling oorspronkelijk gepland halfweg april maar door de vele regendagen besloten we het uit te stellen naar de feestdag 1 mei. Midden tot eind april is namelijk dé periode om de wilde hyacinten in bloei te zien staan.
Het hyacintenfestival is heel bekend en als je het nieuws de laatste tijd een beetje gevolgd hebt, zal je er ongetwijfeld al over gehoord hebben.
Mijn mama en ik hebben de wagen genomen om naar het Hallerbos te gaan. Wij parkeerden ons op parking 1 (Hogebermweg), maar je kan er dus op verschillende manieren geraken (o.a. ook met een gratis pendelbus vanaf het Stationsplein van Halle, of met de fiets). Er waren ook toiletcabines op P1, P11 en P2 dus dat was ook wel handig. Andere concrete praktische informatie en de toegankelijkheidsregels (zoals: je mag de officiële wandelpaden niet verlaten) vind je trouwens ook heel makkelijk terug op de website van het Hallerbos.
Als je bij de ingang van het Hallerbos komt, zal je een plattegrond van het bos zien hangen aan een muur en daarnaast liggen er ook allemaal plannetjes die je kan meenemen. Ik raad je zeker aan om zo’n plannetje mee te nemen voor onderweg! Alle routes staan erop, ook de afstanden van de mogelijke wandelingen. Wij kozen voor de langste wandeling. Het is sowieso belangrijk om goede stapschoenen aan te trekken want je zal ook soms moeten stijgen en dalen (het is in het begin een tijdje vrij steil maar laat dat je niet afschrikken, wat later wordt het weer minder). Daarnaast lag het door het slechte weer op sommige plaatsen erg modderig dus goed schoeisel is key! De routes werden aangeduid a.d.h.v. verschillende gekleurde paaltjes. Helaas was het niet erg duidelijk. Op sommige plekken stonden er twee verschillende paaltjes naast elkaar en moesten we dus zelf eigenlijk uitvogelen waar naartoe. Hierbij komt het plannetje dus erg van pas! Daar staan nog extra namen op (bv. Vlasmarktdreef), op die manier is het ons gelukt (misschien hebben we wel een overbodige kilometer gestapt, dat ben ik niet zeker). Op het einde, om terug te keren naar parking 1, was het zo onduidelijk (en dus helemaal niet autismevriendelijk, vele andere mensen waren ook soms in de war) dat ik zelfs mijn Frans heb moeten bovenhalen om het te vragen aan een meneer. Gelukkig begreep hij wat ik wou zeggen dus we hebben het gehaald, haha.
Door het regenachtige weer de voorbije weken waren de hyacinten helaas al erg verwelkt. Van het paarse bloementapijt was niet veel meer te merken. Gelukkig ben ik vorig jaar ook geweest en toen heb ik hele mooie foto’s kunnen nemen die ik nu ook zal delen met jullie! En eentje van dit jaar ook, zodat jullie kunnen vergelijken.
Zoals ik eerder al zei, kozen wij voor de langste wandeling, het plannetje gaf ongeveer 5 km aan maar mijn sporthorloge zei toch iets anders! Ongeveer 9 km hebben we gewandeld in ongeveer 2 uur (ideaal voor mij aangezien ik mijn conditie voor mijn reis naar de UK aan het opbouwen ben). We hebben wel niet zoveel stilgestaan dus als je het meer op je gemakje wilt doen, doe je er eerder 2u30 à 3u over volgens mij. Wij zijn onderweg ook niet gestopt om even te gaan zitten op een bankje ofzo, maar dat kan je dus zeker wel doen!
In het bos zelf zijn er geen toiletten, dus maak gerust – zeker als je er met kleine kindjes bent – gebruik van de toiletcabines op de parking.
In het Hallerbos is geen horeca, neem dus zeker voldoende water mee en eventueel een lunchpakket/tussendoortje!
Toen we klaar waren met de wandeling, zijn we nog even aan de ijskar gestopt die op parking 1 stond. Het verfrissende ijsje heeft ons toen erg deugd gedaan.
Volgend jaar wil ik zeker terug gaan, maar dan wel liever wat vroeger zodat ik de hyacinten op z’n mooist kan zien!
Liefs,
Roxane
Ik ben Roxane, 23 jaar en ik heb een passie voor schrijven, reizen, films/series, boeken en watersporten. Sinds mijn zeventiende heb ik de diagnose autismespectrumstoornis. Ik zal hier blogberichten delen over mijn ervaringen in de recreatieve en toeristische sector als persoon met autisme. Hopelijk vinden jullie het een beetje interessant! Je kan
Hoe maak je een autismevriendelijke speelruimte voor jouw neurodivergente kind. In dit artikel hebben we het over de kracht van goed ingerichte speelhoeken en interieur voor neurodivergente kinderen en volwassenen.
Op vakantie gaan hoort ontspannend en fijn te zijn. Helaas gaat dit voor vele mensen gepaard met de nodige dosis stress. Lees hier hoe dit komt en hoe je ermee kan omgaan.
Toerisme voor Autisme kiest voor een wereld waaraan mensen met autisme volwaardig kunnen deelnemen.
We bieden steun om de toeristische sector toegankelijk, gestructureerd, begrijpbaar, prikkelarme en bijgevolg aangenaam te maken voor mensen met autisme.
© Wilvissen, 2024 – All rights reserved – wilvissen.be
