Afgelopen zomer ging ik voor het eerst met een vriendin naar Stockholm voor 5 dagen. In 2020 was ik al eens naar Rotterdam geweest met een andere vriendin, maar dat was dichterbij en voor 3 dagen. Dit was dus voor de eerste keer reizen met Aube, in een onbekende stad en met een vliegtuig (zonder extra begeleiding in de luchthaven). Dat laatste was omwille van het feit dat Aube gewend is van veel te reizen en ik haar volledig vertrouw. Daarnaast had ik die keer met mijn broer naar Rome ook veel zenuwen voor het zoeken van die begeleiding etc, dus voor mij kwam de hoeveelheid stress uiteindelijk op hetzelfde neer. Aube en ik hadden wel geluk met het feit dat de wachtrij niet lang was en dat Ryanair (die vlucht was aanzienlijk goedkoper) niet staakte (onze heen- en terugvluchten waren weekdagen, dat scheelt volgens mij ook). Maar zelfs al zou dat gebeuren, wist ik dat Aube wel rustig zou blijven en een oplossing zou vinden. Ik heb echt wel geluk met een vriendin zoals zij.
Ik kan dus zeker als tip geven dat het belangrijk is om je bezorgdheden rond het reizen uit te spreken naar je medereiziger toe. Ook vind ik het belangrijk om te reizen met iemand die weet van mijn autisme en die dus ook rekening kan houden met je noden. Voor mij was het daarnaast fijn dat Aube het niet erg vond om er eens alleen op uit te gaan als ik overprikkeld/te moe was. Zo bleef ik bijvoorbeeld in de hotelkamer om tot rust te komen ’s avonds en ging zij ondertussen naar de fitness van het hotel.
Een beetje meer over de prachtige hoofdstad van Zweden.
We hadden helaas geen geluk met het weer (veel regen), maar toch vond ik Stockholm een heerlijke stad!
De verscheidenheid aan kleuren van de huizen, de fika (typische koffiepauze met een kaneelbroodje), de musea, de kunst in de metrostations enz. De boottocht die we gedaan hebben vond ik het minst interessant (saaie gids en steeds hetzelfde uitzicht), maar het was weliswaar een goede gelegenheid om uit te rusten van de eerdere dagen. Citytrippen vind ik persoonlijk heel intensief, zowel op fysiek (veel stappen) als mentaal vlak (veel prikkels). Wees daar dus op voorbereid en plan voldoende rustpauzes in.
Het was alleszins één van mijn favoriete citytrips, met geweldig gezelschap!
Over Roxane
Ik ben Roxane, 23 jaar en ik heb een passie voor schrijven, reizen, films/series, boeken en watersporten. Sinds mijn zeventiende heb ik de diagnose autismespectrumstoornis. Ik zal hier blogberichten delen over mijn ervaringen in de recreatieve en toeristische sector als persoon met autisme. Hopelijk vinden jullie het een beetje interessant! Je kan mijn avonturen van dichtbij volgens op mijn Instagram @roxanebauwens.
Groetjes,
Roxane