Op citytrip naar Rome met autisme

Gastblogger Roxane ging onlangs op citytrip naar Rome met haar broer. In een eerder blogartikel kon je alles lezen over haar voorbereiding voor deze uitstap. Hieronder kom je alles te weten over haar ervaring in deze Italiaanse stad.

Rome was prachtig! Mijn broer Jeroen en ik hebben heel veel gezien en mooie foto’s kunnen nemen!

De luchthavenassistentie waarvan ik bij de heenreis gebruik heb gemaakt, hielp om mijn stress voor de wachtrijen en het boarden te verminderen. Zo kon ik als eerste boarden en was het personeel heel vriendelijk en behulpzaam.Ik heb helaas niet evenveel kunnen bezoeken als Jeroen, wegens o.a. mijn vermoeidheid. Daardoor heb ik bijvoorbeeld het Vaticaan niet kunnen bezichtigen, aangezien we kort daarvoor al een gegidste rondleiding gekregen hadden van 3u in de Sint-Pietersbasiliek. Ik heb bovendien de koepel beklommen en dat in combinatie met de hitte en de vele prikkels eiste natuurlijk zijn tol. Ik merkte ook dat na een tijdje de woorden van de gids niet meer doordrongen, omdat ik er gewoonweg de concentratie niet meer voor had. Dus besloot ik i.p.v. het Vaticaan te bezoeken daarna, een beetje me-time en rust in te lassen. Ik had me namelijk thuis reeds voorgenomen dat het oké was om te doseren qua energie. Ik hoef niet zo streng te zijn voor mezelf, ook al vind ik het wel zonde dat ik niet alles gezien heb in Rome. Ik heb mijn broer foto’s laten nemen zodat ik toch een beetje kon mee genieten.

De laatste dag heb ik ook op mijn eentje doorgebracht aangezien we toch alle hoogtepunten reeds gezien hadden en ik gewoon erg vermoeid was. Het klinkt misschien gek, maar ik heb evengoed genoten van mijn cappuccino en het luisteren naar mijn favoriete muziek in het metrostation. Daarna moesten we namelijk nog het vliegtuig nemen en ik wist dat dat ook weer stress met zich ging meebrengen. Vooral omdat ik besloten had om in het terugkeren geen luchthavenassistentie aan te vragen. Ik had namelijk schrik dat het zoeken naar de assistentie in een ander land en het uitleggen van mijn autisme juist meer stress zou geven.

Achteraf gezien had ik het misschien beter wel gedaan aangezien er een probleem was bij het boarden (er was niet genoeg plaats voor alle handbagage). Daardoor kreeg ik veel stress, want het vliegtuig vertrok niet op tijd en ik moest daarna nog de trein naar Gent nemen… Enfin, uiteindelijk is alles gelukkig in orde gekomen en kon ik mijn handbagage bij me houden (zo had ik de controle).

Het was in het algemeen een leuke en boeiende reis, maar ik heb toch ook wel stress gehad. Ik had echter niets anders verwacht. De citytrip is ook beter meegevallen dan de vorige die ik met mijn mama naar Amsterdam maakte, dus er is zeker vooruitgang geboekt!

Conclusie: ik mag trots zijn op mezelf.

Next trip: 3 daagjes Saint-Valery-sur-Somme met mijn ouders, eind juli. Ik probeer hier ook een blogbericht over te schrijven!

Hebben jullie ook wat om naar uit te kijken deze zomer? Laat het weten in de comments!

Over Roxane

Ik ben Roxane, 23 jaar en ik heb een passie voor schrijven, reizen, films/series, boeken en watersporten. Sinds mijn zeventiende heb ik de diagnose autismespectrumstoornis. Ik zal hier blogberichten delen over mijn ervaringen in de recreatieve en toeristische sector als persoon met autisme. Hopelijk vinden jullie het een beetje interessant! Je kan mijn avonturen van dichtbij volgens op mijn Instagram @roxanebauwens.

Groetjes,

Roxane